دنیا؟؟؟
بابا به خدا این دنیا ارزش این همه دعوا و جنگ و ناراحتی و کینه به دل گرفتن و
ناخوشی رو نداره!!!!!
بیاین این ۲ روز دنیا با هم دوست باشیم....
اشتباهات دیگران رو با خوبی های خودمون جواب بدیم.....
بعد از این چند صباح وقتی سرمونو میگیریم بالا میبینیم که ای وای.....چقدر
خوبی میتونستیم در حق دیگران بکنیم و نکردیم.....
زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست
هرکسی نغمه خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته بجاست
خرم آن نغمه که هر دم بسپارند به یاد......
چقدر خوبه که آدما توی شرایط مختلف که قرار می گیرن...گذشت رو فراموش نکنن...یه ذره کوتاه اومدن و گذشت داشتن نه تنها آدم رو کوچیک نمی کنه...بلکه بزرگواری اون فرد رو نشون می ده...
همیشه سعی کن خوب باشی و جواب بدی رو با بدی ندی...چون در غیر این صورت فقط یه عمر پشیمونی واسه ی آدم باقی می مونه که دیگه قابل جبران نیست...
خوبی های امروز تو ممکنه فردا فراموش بشه ولی تو همیشه خوب باش...و همواره بهترین چیزی رو که در توان داری به دنیا و آدماش هدیه کن حتی اگه خیلی کوچیک باشه...در آخر می یابی که هر آنچه هست میان تو و خدای توست...
واقعاْ به نکته ی خوبی اشاره کردی....بزرگواری خیلی کلمه ی بزرگی هستش ...همون طور که از اسمش پیداست....
مرسی از نظر زیبا و بجایی که دادی....
سلام زانیار جان .
سلام دوستای خوبم ...
جدا دوست بودن و دوست داشتن و دوست موندن هنره ...
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد ...
مرسی ازت آقا زانیار گل .
مرسی محسن جان...
همون طور که گفتی واقعاْ هنره ...مخصوصاْ آخریش..یعنی دوست موندن....
مرسی داداش زانیار...
راستی برای اولین بار بود که اول می شدم...
پس به افتخارم کفو برو تو کارش...هــــــــــــورا...
بزن آقا دست بزن....شله شله....
موافقم...
منم با این که موافقی....موافقم...
مرسی موچی جون...
سلام داداچ زانیار
موافقم...زندگی ۲روزه٬دیروز به دنیا میای٬امروز زندگی می کنی و فردا می میری.......
مهم نیست در چه شرایطی و با چه اوضاع و با چه افرادی زندگی می کنی٬مهم اینه که از زندگیت لذت ببری٬حد اقلش اینه که عذاب نکشی......بیشتر این عذابه ها و لذت ها دسته خوده آدمه که بخواد یا نه...
و برای این کار یه راه خوبش اینه که با هم دوست باشیم!
پس با این حساب که شما گفتی...اصلاح میکنم:
تو این ۳ روز دنیا....
واقعاً این طوریه....باید یه جور دیگه به قضایا و پیشامد ها نگاه کرد...و لذت برد و دیگران رو هم تو لذتت شریک کرد....
این جوری میشه.....که این ۲ روز دنیا..نه ببخشید...این ۳ روز دنیا با خاطره خوب میگذره...
زندگی شاید...
یک خیابان است
که هر روز زنی با زنبیل ...
از آن می گذرد...
کوتاه و مختصر و مفید...
مرسی احسان جان از شعر زیبات...
من روشنایی نیستم . من شبم . اما شعله ای به جانم افتاده و می سوزاندم . من شبی آکنده از روشنایی ام .
این من ای که در بالا گفتم همانطور که حتما می دانید منظور فقط خودم نبودم بلکه خودم + شما + ... بود .
راستش دارم یک کتاب می نویسم این هم جمله آغازین (مطلع اش) هست .
در مورد متن شما هم باید بگویم خیلی جالب بود .
ولی یک سوال :
چرا ما انسان ها همیشه تقصیر را می خواهیم به گردن شخص دیگری بیاندازیم !!؟
به طور مثال هر اتفاقی که می افته {اگر سکولار به مسایل نگاه کنیم } می گوییم :شانس نداشتیم و یا اینکه بخت با ما یار نیست و یا اینکه دنیا بی رحم هستش و نمی خواهد به کام ما باشد .و ...
و {اگر با جهان بینی الهی به مسایل نگاه کنیم } می گوییم : قسمت نبود و یا خدا نخواسته است و...
ولی در صورتیکه مقصر اصلی خود ما هستیم فقط نمی خواهیم قبول کنیم !!!
<<لطفا کسی ایراد نگیرد که من این نظر را در ۲تا وبلاگ دادم . به جای ایراد گرفتن اگر خواستید ۲ بار دیگه هم اون جملهی اول را بخوانید !!>>
ایول کتاب....اولین جلدشو خودم میخرم ازت ها ....حامد جان....
واقعاْ‌این سوال خیلی وقت ها اذیتم میکنه...
که چرا متاسفانه نمیخوان قبول کنن که در بعضی جاها اشتباه میکنن....؟؟؟؟
مرسی حامد جان از کامنتت.......
آدما از اشتباهات هم می گذرن اما نه از ته دل...
آدما به هم ابراز احساسات میکنن اما به دروغ...
آدما همدیگه رو دوست دارن اما فقط به خاطر خودشون...
آدما میخوان با هم باشن اما به هر قیمتی...
آدما به هم احترام می ذارن اما فقط در مقابل هم...
آدما...
آدما خیلی پیچیده هستن...خیلی خیلی فراوان...
شما هم زدی خط *ای کــــــــــــــــــاش* مستر!!!
امضا ژولیت
واقعاْ زیبا گفتید مادام...
مرسی.....
سلام. دیدی بعضیا دیر می رسن؟
خوبی؟ حرف هات خیلی درسته. هیچی نمی تونم درباره اش بگم. احتیاج به تایید کردن نداره، چون خودش تایید خودشه! مرس . امیدوارم همیشه همه با هم دوست باشیم و به دیگران خوبی کنی.
آینده رو نگاه کنیم و...
خداحافظ.
شما همیشه به ما لطف داشتی....
منم امیدوارم....
همین دوستی هاست که میمونه...
ادم های عاقل اشتباهات دیگران رو می بخشند ولی فراموش نمیکنند.ادم های ابله نه می بخشند و نه فراموش میکنند و ادم های ساده لوح هم می بخشند و هم فراموش میکنند...
منظورت از ساده لوح,بزرگواره دیگه نه؟؟؟
آری آری زندگی زیباست
زندگی آتشگهی دیرینه پابرجاست
گر بیفروزیش رقص شعله اش در هر کران پیداست
ور نه خاموش است و خاموشی گناه ماست
سلام
وبلاگ قشنگی دارید.یه جورایی صمیمیه .
منم شدم مشتری وبلاگ شما.
پایدار باشید.
ممنون از نظرتون خانم بیات...
مرسی که به در به در ما سر میزنید....
بیایید از شوره زار خوب و بد برویم.
چون جویبار؛ایینه ی روان باشیم:به درخت؛درخت را پاسخ دهیم.
حرفاتون قشنگ بود....
منظورم ادم هایی هستند که همه رو خوب میبینند. به نظر من بزرگوارا جزو دسته ی عاقلا هستند...
با نظر عباس اقا موافقم
من همیشه به شما سر میزدم ولی بعی از چند وقت دیدم مطلبتون زیباست!!!!!!!سرسبز باشید اما امیدوارم در به در نباشید!!!!!!!!
عباس?!!!!!!!!!!
(:
زنده شود هر که پیش دوست بمیرد...مرده دل است آن که هیچ دوست نگیرد
سلام...ممنونم آقای صدیقی بابت نکته مهمی که یاد آوری کردین...صفای بوستان از دوستان است...موفق و سعادتمند باشید.